Wyniki dla tagu: krzyżacyWalki Zygmunta I Starego z KrzyżakamiWielki Mistrz Krzyżacki Albrecht Hohenzollern dążył do uniezależnienia Prus Królewskich od Rzeczpospolitej. Jego działania na arenie politycznej skutecznie blokował ówczesny król Polski Zygmunt I Stary. Sytuacja jednak doszła do takiego etapu, w którym żadne sankcje nie powstrzymywały krzyżackich planów. Jedynym rozwiązaniem była więc walka zbrojna.
Rozbudowywanie armii przez Albrechta oraz usiłowanie namówienia Rosji i Brandenburgii do ataku na Rzeczpospolitą zmusiły króla Zygmunta I do wypowiedzenia Krzyżakom wojny w grudniu 1519 r. Wcześniej król myślał, że nakładając blokadę handlową na Państwo Krzyżackie, zbrojnego konfliktu uda się uniknąć.
czytaj więcej>>
Polityczne starania Krzyżaków o unieważnienie postanowień II Pokoju ToruńskiegoJak można się było domyśleć Zakon Krzyżacki nie był zadowolony z postanowień traktatu podpisanego w 1466 r w Toruniu. Niegdyś tak potężna organizacja została zmarginalizowana do roli lennika państwa, którego królowie jeszcze nie tak dawno byli poganami. Poza tym Zakon utracił Gdańsk, który kumulował ogromny kapitał i był bardzo ważnym ośrodkiem pod względem militarnym. Wielcy Mistrzowie zatem od razu wzięli się za odbudowę potęgi militarnej Zakonu i zaczęli dopominać się swoich praw na arenie międzynarodowej.
Jeszcze w 1510 r doszło do spotkania delegacji Polski i Zakonu Krzyżackiego, na której ci drudzy domagali się rewizji traktatu toruńskiego. Krzyżacy domagali się wtedy zniesienia wszelkiej zależności swojego państwa od Rzeczpospolitej. Największe starania o uniezależnienie Prus Królewskich od polski podejmował jednak nowy Wielki Mistrz Krzyżacki Albrecht Hohenzollern, który notabene był siostrzeńcem ówczesnego króla polskiego Zygmunta I Starego.
czytaj więcej>>
II Pokój Toruński i przyłączenie Gdańska do RzeczpospolitejRokowania pokojowe pomiędzy Zakonem Krzyżackim a Rzeczpospolitą trwały już od 1464 r (praktycznie od wygranej pod Święcinami Polacy nie przegrali żadnej większej potyczki). Zakończenie rozmów dotyczących podpisania porozumienia nastąpiło natomiast dopiero w 1466 r.
19 października 1466 r został podpisany II pokój toruński, który zakończył wojnę trzynastoletnią. Tym samy Rzeczpospolitej udało się odzyskać Pomorze Gdańskie, ziemię chełmińską i ziemię michałowską, dodatkowo do Polski została włączona Warmia i Powiśle. Gdańszczanom udało się w końcu wyrwać spod panowania znienawidzonego Zakonu po ponad wieku usilnych prób separacji. czytaj więcej>>
Wojna trzynastoletnia - przebiegPierwszy etap wojny trzynastoletniej nie był dla Rzeczpospolitej najszczęśliwszy. Kazimierz Jagiellończyk borykać się musiał nie tylko z oddziałami krzyżackimi, ale również ze szlachtą polską, która nie była skłonna do walki.
Przegrana bitwa pod Chojnicami we wrześniu 1454 r pokazała, że sposób uprawiania sztuki wojennej przez Polaków jest już nieefektywny. Pospolite ruszenie po prostu się nie sprawdzało i trzeba było zmodernizować armie. Na nowe podatki jednak nie zgadzała się szlachta. Podczas obrad sejmu w Cerekwicy wymogła ona na królu podpisanie odpowiednich przywilejów, które związane były z niemożnością zwoływania pospolitego ruszenia przez władcę oraz nakładania nowych podatków bez zgody szlachty. czytaj więcej>>
Wojna trzynastoletnia - przyczynyZabicie części powstańców, którzy wypędzili z Gdańska Krzyżaków w 1410 r oraz wysokie kontrybucje, które Zakon nałożył na miasto odniosły przeciwny skutek niż to co zamierzał Wielki Mistrz. Chciał on ukarać dotkliwie Gdańsk za usilne dążenie do suwerenności. Nałożenie nowych podatków i monopol handlowy Zakonu sprawiły jednak, że dążenia niepodległościowe wśród mieszkańców z każdym rokiem rosły.
Niezadowoleni z rządów Krzyżaków byli nie tylko Gdańszczanie. Ciemiężone były również inne miasta pomorza. W 1440 r Gdańsk, Toruń i Chełmno założyły Związek Pruski, którego celem było przełamanie monopolu gospodarczego Państwa Krzyżackiego. Zakon po uzyskaniu wsparcia od papiestwa i cesarstwa rozwiązał szkodzącą mu organizację i zabił ok. 300 jej członków. Znowu jednak krwawy odwet nie uciszył buntów na długo. czytaj więcej>>
Bitwa pod Grunwaldem a kwestia PomorzaZakon Krzyżacki rósł w siłę. Rosły również ambicje Wielkich Mistrzów Krzyżackich względem powiększania granic Państwa Zakonnego. Z racji tego, że Polska była krajem chrześcijańskim oficjalny atak na nią nie wchodził w grę. Szturmowi sprzeciwił by się zarówno Papież jak i Cesarz. Sytuacja wyglądała natomiast zupełnie inaczej w stosunku do sąsiadującej z Polską Litwy.
Po Unii personalnej która połączyła Polskę i Litwę wspólnym królem Władysławem Jagiełłą sprawy litewskie stały się integralną częścią interesów Polski. Chęć zbrojnego ataku Krzyżaków na Litwę pod pretekstem nawracania pogańskich plemion jednoznacznie kierowało atak również na Polskę. Doprowadziło to w końcu do pamiętnego wydarzenia związanego z historią naszego kraju, a mianowicie do bitwy pod Grunwaldem. 15 lipca 1410 r Zakon Krzyżacki przegrał sromotnie jedną z armią polsko-litewską, a sam Grunwald został uznany za jedną z największych bitew jakie widział ówczesny świat. czytaj więcej>>
Starania Władysława Łokietka o odzyskanie Pomorza GdańskiegoWładysław Łokietek po koronowaniu się na króla w 1320 r nie zaprzestał swoich starań związanych ze zjednoczeniem wszystkim ziem, które należały do Polski jeszcze w czasach Bolesława Chrobrego.
Po utracie Pomorza Gdańskiego w 1309 r władzę nad tym regionem przejął Zakon Krzyżacki. Krzyżacy byli odpowiednio zorganizowani zarówno pod względem potyczek zbrojnych jak i dyplomatycznych, przez co walka z nimi była bardzo utrudniona. Etapy starań Łokietka o odzyskanie dla Polski dostępu do morza można podzielić na sądowe i zbrojne. czytaj więcej>>
Gdańsk pod rządami KrzyżakówKrzyżacy przejmując kontrolę nad Pomorzem w roku 1309 rozpoczęli swoje rządy od krwawego tłumienia zrywów niepodległościowym, m.in. w Gdańsku.
Krzyżacy mieli plan, który miał im zapewniać przejęcie całkowitej kontroli na terenie Pomorza Gdańskiego. Chcieli sprowadzić na te tereny jak największą ilość kolonizatorów niemieckich, którzy mieliby nastawienie pro krzyżackie. Dzięki temu Zakon zapewniłby sobie stabilność w zdobutym rejonie, który od 300 lat zamieszkały był w większości przez Polaków. W 1311 r Krzyżacy stworzyli nową dzielnicę w mieście, którą nazwano Recht-Stadt. Do nowo powstałych domów sprowadzano kolonistów z księstw niemieckich. czytaj więcej>>
Gdańsk w czasach rozbicia dzielnicowegoOsiągnięcie przez Pomorze Gdańskie niezależności wobec ówczesnych królów dzielnicowych nie podobało się żadnemu z potomków Krzywoustego. Nie mieli oni jednak na tyle siły żeby być w stanie wymóc posłuszeństwo na nowym rodzie książęcym, który nad Pomorzem zaczął panować.
Od 1231 r. w Gdańsku władzę sprawował książę pomorski Świętopełk. Za jego rządów miasto przeżywało rozkwit gospodarczy. Udało mu się uzyskać dla Gdańska nowe prawa miejskie, które wpłynęły na wygląd i układ całego miasta. Na Gdańsk przypadał wtedy stary gród leżący w zakolu Mołtawy, podgrodzia, które w 1368 r przyjęło nazwę „Starego Miasta”, osady dominikańskiej oraz dzielnicy leżącej na terenie obecnego Długiego Targu. czytaj więcej>>
Gdańsk - początkiGdańsk jest związany z Polską praktycznie od samego początku jej istnienia. Przyjmuje się, że miasto powstało w roku 980 i od razu znajdowało się w granicach państwa Mieszka I.
Mieszko I przejął kontrolę kontrole nad Pomorzem Wschodnim w roku 979. Nowy gród powstał zatem praktycznie od razu po wcieleniu ziem do tworzącego się państwa Polan. Ze źródeł historycznych wynika, że gród od razu liczył dużo mieszkańców, bo ok. 1000 na 250 domów. Na owe czasy liczba ludności była naprawdę imponująca. Od samego początku Gdańsk był ważnym punktem strategicznym i handlowym.
czytaj więcej>> |