Wielki Mistrz Krzyżacki Albrecht Hohenzollern dążył do uniezależnienia Prus Królewskich od Rzeczpospolitej. Jego działania na arenie politycznej skutecznie blokował ówczesny król Polski Zygmunt I Stary. Sytuacja jednak doszła do takiego etapu, w którym żadne sankcje nie powstrzymywały krzyżackich planów. Jedynym rozwiązaniem była więc walka zbrojna.
Rozbudowywanie armii przez Albrechta oraz usiłowanie namówienia Rosji i Brandenburgii do ataku na Rzeczpospolitą zmusiły króla Zygmunta I do wypowiedzenia Krzyżakom wojny w grudniu 1519 r. Wcześniej król myślał, że nakładając blokadę handlową na Państwo Krzyżackie, zbrojnego konfliktu uda się uniknąć.
Osiągnięcie przez Pomorze Gdańskie niezależności wobec ówczesnych królów dzielnicowych nie podobało się żadnemu z potomków Krzywoustego. Nie mieli oni jednak na tyle siły żeby być w stanie wymóc posłuszeństwo na nowym rodzie książęcym, który nad Pomorzem zaczął panować.
Od 1231 r. w Gdańsku władzę sprawował książę pomorski Świętopełk. Za jego rządów miasto przeżywało rozkwit gospodarczy. Udało mu się uzyskać dla Gdańska nowe prawa miejskie, które wpłynęły na wygląd i układ całego miasta. Na Gdańsk przypadał wtedy stary gród leżący w zakolu Mołtawy, podgrodzia, które w 1368 r przyjęło nazwę „Starego Miasta”, osady dominikańskiej oraz dzielnicy leżącej na terenie obecnego Długiego Targu.